|
Kieżmark leżał na ważnym szlaku handlowym łączącym Orient z północą Europy, dzięki czemu jego mieszkańcy czerpali wielkie korzyści z handlu i wymiany towarowej. Rzemieślników wciąż przybywało i żeby zapobiec sporom, przedstawiciele tych samych lub pokrewnych gałęzi zaczęli łączyć się w cechy.
Za najstarsze takie kieżmarskie bractwo uważa się cech ślusarzy, który wspominany jest już w 1443 r., a więc jest najstarszą organizacją tego typu na Słowacji. W XV – XIX w. w mieście działało ponad 40 cechów. Byli to m.in. rybacy, młynarze, sukiennicy, tkacze, kapelusznicy, kożusznicy, złotnicy, kowale, igielnicy, farbiarze, kołodzieje. Dzięki liczbie bractw cechowych Kieżmark znalazł się wśród pierwszej ósemki miast na terenie Słowacji.
Wystawa Cechy i rzemiosła, która należy do najbogatszych na Słowacji, przedstawia nie tylko produkcję poszczególnych bractw łączących rzemieślników z branży spożywczej, przetwórstwa drewna, metalu, skór i tkanin, ale przede wszystkim ich narzędzia pracy i inwentarz, regulaminy, czyli „artykuły” cechowe, szyldy, lady cechowe na dokumenty i pieniądze, tablice, którymi zwoływano na zebrania cechu, świadectwa czeladnicze i mistrzowskie, a także obrzędowe kielichy i dzbany na wino.
